JazzFlits, 6 oktober 2014
Op mijn 18e nam ik mijn eerste cd op met de band ROOS. De opnames waren in de analoge studio/huiskamer van een vriend in Oude Pekela. Ons complete repertoire besloeg negen liedjes, precies genoeg voor een album vonden wij. Tijdens de opnames schreven de gitarist en ik nog een tiende nummer dat we meteen maar hebben opgenomen. Als je de cd beluistert hoor je af en toe een vrachtauto voorbij rijden of een deur kraken en vlak voor de opnames werd ik snotverkouden, je hoort me nog net niet mijn neus ophalen.
Toen we de tweede cd opnamen, anderhalf jaar later, waren we beter voorbereid. De liedjes stonden als een huis, waren gearrangeerd voor blazers en we hadden gerepeteerd. Toch verzon ik de achtergrond koortjes ter plekke en schreven we tussendoor gauw wat melodielijnen voor de strijkers die de volgende dag op de stoep zouden staan. Dit keer namen we digitaal op in de studio van het Prins Claus Conservatorium, maarliefst tien dagen lang. Ook nu werd de spanning me te veel en een dag voor de opnames kreeg ik een fikse verkoudheid die duidelijk terug te horen is.
Nu ik de komende drie jaar weer in New York kan vertoeven, heb ik het plan om een nieuw album op te nemen. Mijn eerste eigen cd, helemaal door mezelf geschreven, gearrangeerd, gezongen en gefinancierd… En dit keer moet het natuurlijk beter, wat zeg ik, het moet perfect. Ik heb nu niet tien dagen de tijd om alle liedjes rustig bij te schaven want de studio alleen kost al 1500 dollar per dag! Dat betekent dus geen nummers meer schrijven op het laatste moment, de arrangementen van te voren klaar hebben, elk nummer moet er binnen 3 takes op staan en ik moet vooral niet verkouden worden.
Maar wie maakt er tegenwoordig nog een cd? Het kost geld en ik hoef maar ‘CD’ in te voeren in Google om erachter te komen dat ze niet verkopen. Toch staat de JazzFlits twee keer in de maand vol met cd recensies. Ze worden dus nog wel gemaakt… Voor muzikanten, die toch al bewust niet voor het grote geld hebben gekozen, is verkoop dan ook bijzaak. Het gaat erom dat je je liedjes vastlegt, iets tastbaars maakt en promotie materiaal hebt. Want welke gevestigde muzikant heeft geen cd op zijn naam staan?!
Ik heb over de jaren heen een stapel composities geschreven, uit die stapel kies ik tien juweeltjes die ik ga opnemen. Nu worden de liedjes gespeeld tijdens concerten maar de volgende dag liggen ze weer in de kast. Op het moment dat ik ze opneem zijn ze af en heb ik bewijs dat ze bestaan. De cd wordt in New York opgenomen dus ik heb, als ik ooit terugkeer naar Nederland, het bewijs dat ik hier heb gewoond en, als ik dan tachtig ben en terugkijk op mijn leven kan ik mezelf overtuigen dat ik zangeres ben geweest. Een cd dus, om te bewijzen dat ik niet droom.
Intussen ben ik aan het experimenteren met groene thee smoothies, chia zaad en zeewier baden, want in maart 2015 mag ik absoluut niet verkouden worden!