Jazzflits 24/2/2015
Afgelopen week zag ik de BBC documentaire “1959: The Year that Changed Jazz”. In dat jaar werden vier revolutionaire jazz albums opgenomen: Kind of Blue van Miles Davis, Time Out van Dave Brubeck, Mingus Ah Um van Charles Mingus en The Shape of Jazz to Come van Ornette Coleman. De New York jazz scene was in die tijd op z’n best en vol leven. Voor ons jazz liefhebbers is het moeilijk te beseffen dat ondertussen ook andere kunst- en muziekstromingen hoogtij dagen vierden in New York City.
Ik heb net het boek “The Mayor of MacDougal Street” uit gelezen. De Amerikaanse folk zanger Dave van Ronk blikt in zijn memoires terug op de folk revival in New York, waarin hij een prominente rol speelde. Na het zien van de film Inside Llewyn Davis van de Coen Brothers, hoorde ik voor het eerst van Dave van Ronk, de film is namelijk op hem gebaseerd. En net zoals je op het moment dat je een rode auto koopt overal rode auto’s op de snelweg gaat zien, zag ik Dave van Ronk’s naam opeens overal. In een interview met Joni Mitchell, in de NY Times en plotseling zag ik zelfs een straat in Greenwich Village die naar hem is vernoemd.
Dave van Ronk werd geboren in Brooklyn, verhuisde later naar Queens maar woonde het grootste deel van zijn leven in Greenwich Village. Hij was een grote inspiratie voor Bob Dylan, die Dave’s arrangement van House of the Rising Sun gebruikte op zijn eerste cd, en voor Joni Mitchell.
In zijn memoires beschrijft Dave van Ronk hoe muzikanten elkaar in het begin van de jaren ’50 ontmoeten in Washington Square Park om muziek te maken en kennis door te geven. Tien jaar later, toen de folk revival zijn piek bereikte en de ontmoetingen toeristische trekpleisters werden, verplaatsten de muzikanten zich naar koffiehuizen rond MacDougal Street. Daar speelden ze tot diep in de nacht en overdag hingen ze daar rond. Ook in die tijd was NYC ‘the place to be’ voor opkomende muzikanten. Dave van Ronk beschreef de vele keren dat hij met vrienden aan een bar zat te drinken en er een andere muzikant binnenkwam die iedereen bijeen riep: “There’s a new kid in town and he plays like no one I’ve ever heard before, you have to check him out!”. Dit gebeurde onder andere toen Bob Dylan naar New York verhuisde.
Het boek “Mayor of MacDougal Street” is een enorme aanrader voor iedereen die een beeld wil krijgen van New York City in de jaren ’50 en ’60. In de eerste hoofdstukken wordt ook de jazz scene in die tijd beschreven en het is interessant om die bijzondere tijd te beleven vanuit het perspectief van iemand die er midden in zat. Overigens is ook de muziek van Dave van Ronk zeer de moeite waard, het album “Inside Dave Van Ronk” staat op dit moment op repeat in mijn huiskamer. Ik zou graag nog doorschrijven over deze legendarische muzikant, zanger en verteller, maar ik raad aan: lees het boek, beluister de cd!