Gelukkig Nieuwjaar! Het jaar is vreemd begonnen hier met een nieuwe president die de dag na zijn inauguratie werd verwelkomd met wereldwijde protesten tegen zijn presidentschap. Ik ben inmiddels weer in New York na een welverdiende vakantie in Nederland. Wat heb ik hard gewerkt de afgelopen tijd! De week voor kerst was ongelooflijk druk met repetities, gigs, de uitreiking van de Young Composers Award in Lincoln Center, voorbereidingen voor de cd release en dan uiteindelijk de cd release zelf. Op eerste kerstdag kwam ik zo halsoverkop in Nederland aan dat ik amper door had dat ik naar een ander continent was gevlogen. Mijn koffer was gevuld met ‘Like Songs Like Moons’, mijn nieuwe album dat in December hier in New York City in Rockwood Music Hall werd gepresenteerd.
In mijn leven heb ik een paar cd presentaties gedaan en release concerten zijn altijd erg bijzonder. Er zit een bepaalde energie omheen die je niet bij andere concerten voelt. Alsof alle energie die je erin hebt gestopt, al het werk, al de liefde, al het zweet, angst en plezier samen wordt gebundeld en tot explosie wordt gebracht. Op de dag van het concert moest ik de hele middag in New Jersey lesgeven. Tussendoor probeerde ik nog van alles te regelen, zoals het doorgeven van de namen op de gastenlijst, het maken van een setlijst, bedenken wat ik moest gaan zeggen en welke schoenen het beste pasten onder mijn zorgvuldig uitgekozen jurk. Niet onbelangrijk was dat ik die ochtend was weg gegaan zonder een enkele cd mee te nemen, dus ondertussen moest ik ook nog een manier vinden om die cd’s toch die avond in Rockwood Music Hall te krijgen.
Toen ik vanuit New Jersey weer op Penn Station aankwam had ik een uurtje om wat te eten en me klaar te maken. Nu ik over dit moment schrijf beginnen mij schouders zich weer aan te spannen, precies zoals toen. Een uur voor een belangrijk concert is altijd het ergst, dan schiet opeens alles door je hoofd wat fout kan gaan. Wat als ik de tekst vergeet, wat als ik opeens niet meer weet hoe het liedje gaat, wat als de band te laat komt, wat als ik te laat kom, wat als mijn stem het opeens niet meer doet..?! En dat laatste is natuurlijk de grootste zorg, vooral ook omdat ik bij spannende gebeurtenissen altijd last van mijn stem krijg. Dat gebeurt voorafgaand aan audities, cd opnames en dus ook cd presentaties. Twee weken van te voren begint het en geen enkel middel lijkt te helpen.
Tijdens het concert verdween mijn krakende en hese stem als sneeuw voor de zon en deed alles het weer optimaal. Plotseling stond ik daar op het podium en na vijf liedjes besefte ik me dat ik alweer halverwege het concert was dat ik zo lang had voorbereid. De band speelde geweldig en na afloop werd ik overspoeld door enthousiaste reacties. Blijkbaar had het publiek de explosie van zweet, liefde, tranen en plezier gevoeld. ‘Like Songs Like Moons’ was gedoopt en ik voelde me een heuse godin op aarde die alles aankan!