jazzflits 1/10/2016
Ik doe al jaren niet meer aan goede voornemens, waarschijnlijk omdat ik mijzelf al genoeg voorneem en dan is er weinig bijzonders meer aan. Vroeger vond ik het heerlijk om op 31 januari uitgebreid het afgelopen jaar door te nemen, dan werd ik om twaalf uur even lekker emotioneel en voelde het nieuwe jaar daadwerkelijk als een nieuwe start waarin alles nog beter kon dan het al was. Dit jaar had ik een hele leuke avond met vrienden in Amsterdam met om twaalf uur een geweldig uitzicht over de hele stad. Ik besefte me dat het de vierde keer dit jaar was dat ik spetterend vuurwerk zag, het vuurwerk tijdens Independence Day, het zomer vuurwerk op Coney Island en een vuurwerkshow na het concert van het New York Philharmonisch orkest in Central Park). Hoe bijzonder het ook is, alles waar je veel van hebt wordt minder speciaal…
Vuurwerk had ik dus al gezien en goede voornemens zijn er altijd, maar omdat ik dit jaar het dramatische aspect van de jaarwisseling had overgeslagen en om half 6 ’s ochtends behoorlijk nuchter mijn bed in stapte, heb ik een nieuwe ontdekking gedaan: nieuwjaarsdag. Waar ik normaliter deze dag slapend doorbracht met als afsluiter afhaal chinees en paracetamol, stapte ik deze keer om 11 uur mijn bed uit voor ontbijt in het Vondel Park waar het mistig was en rook naar het vuurwerk van de afgelopen nacht. De middag spendeerde ik in Stedelijk Museum met daarna een lange wandeling langs de grachten en ’s avonds met Surinaamse roti in de auto terug naar Groningen. Op 3 januari gaf ik met mijn band een heerlijk nieuwjaarsconcert in de Kloosterkerk in Thesinge (niets is lekkerder dan zingen in een kerk) en nu zit ik met glühwein op de bank over de ijzige weilanden te kijken en schaatsen kinderen door de straten. Wat een heerlijk begin.
Voor het eerst luisterde ik vandaag naar de opnames voor de nieuwe CD die vlak voor de kerst gemixt zijn. Het is grappig hoe ik de ene keer vol tevredenheid en blijdschap naar de muziek kan luisteren en de andere keer in alle staten kan zijn omdat het het meest verschrikkelijke is wat ik ooit heb gehoord. Gelukkig is dit een vrij normale reactie onder muzikanten of beter gezegd perfectionisten, ik zie inmiddels ook wel in dat alles weer over doen niet de beste optie is. Fascinerend is het wel dat ik ergens weet dat het een mooie CD wordt en ik werk er met plezier aan, maar regelmatig sta ik op het punt om alles weg te gooien. Zijn daar ook boeken over geschreven?
In ieder geval 2015 was voor mij vruchtbaar en productief. Ook heb ik weer een jaar kunnen wonen en werken in een fenomenale stad, een leerzaam jaar vol inspiratie en mogelijkheden. Nieuwjaarsdag heeft de toon gezet voor 2016 want nu ik dit schrijf, sluipt er langzaam maar zeker toch nog een goed voorneempje naar binnen: Geniet! (is dat niet eigenlijk waar het om draait?)